divendres, 11 de maig del 2018

COM VAS PODER


Com vas poder de deixar.me,

sense carícies, sense paraules,

sense els teus petons tendres.

 
Com vas deixar,

que el murmuri del nostre amor,

es perdés entre el silenci,

oblidant el que van viure amb dolçor

Per que m’has deixat ?,

abandonat a punt de suïcidi

Com vas deixar,

de veure els reflex dels meus ulls

que llagrimejaren, t’estimo?


Com a oblidar,

tot el que m vas donar,

deixant buida la meva ànima.

8 comentaris:

  1. Há motivos e sensações inesquecíveis!!!bj e gosto de ler

    ResponElimina
  2. Bom dia. Passando e elogiando mais uma publicação fantástica. Poema magistral. Gostei muito

    * Amar-te na periferia do Contratempo *
    .
    Cumprimentos Poéticos

    ResponElimina
  3. La historia cada uno vive desde su propia entrega y experiencias previas, así que nadie sabe qué o cómo sintió ese otro.

    Un abrazo

    ResponElimina
  4. Anna, este poema es mío, no entiendo como vuelves a copiarlos, no solo los míos..pero a mí solo me importan los míos. Elimina mis poemas ya. estoy cansado de esto de verdad. Tus seguidores pueden leerlos en este libro y comprobarán que eres un fraude:
    https://www.amazon.es/UNA-NOCHE-SUE%C3%91E-ALFRED-PINTO/dp/1976965691/ref=sr_1_1?ie=UTF8&qid=1526568089&sr=8-1&keywords=una+noche+que+sue%C3%B1o


    ResponElimina
  5. Que,sigues empecinado en que compremos tu libro para comprobar no se que cosa.
    He visto que lo han rebajado en Amazon....por algo sera.
    Cada dia me recuerdas al famoso Paco Umbral con su libro.
    Y no hablemos de tu blog.
    Patetico. La mayoria de entradas sin comentarios. Los pocos que hay son de Anna.
    Sigue asi.....vas de puta madre.

    ResponElimina